renesansowy (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌrɛ̃nɛsãw̃ˈsɔvɨ], AS[rnesãũ̯sovy], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kult. szt. archit. dotyczący renesansu, występujący w epoce renesansu; będący w takim stylu
(1.2) mający rozległe zainteresowania i działający na różnych polach, t. świadczący o czyichś szerokich zainteresowaniach
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Zapisy kronikarskie świadczą, że część mieszkalna zamku miała charakter budowli renesansowej[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ogród renesansowy • architektura renesansowa • kamienica renesansowa
(1.2) renesansowy twórca / artysta • renesansowa umysłowość • renesansowe zainteresowania
synonimy:
(1.2) wszechstronny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Renesans mrz, renesans m, renesansowość ż, renesansyzm m
skr. renes.
przysł. renesansowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. renesans + -owy < franc. renaissance
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Sławomir Nicieja, Twierdze kresowe Rzeczypospolitej, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.