lukkański
lukkański (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik lukkański lukkańska lukkańskie lukkańscy lukkańskie dopełniacz lukkańskiego lukkańskiej lukkańskiego lukkańskich celownik lukkańskiemu lukkańskiej lukkańskiemu lukkańskim biernik lukkańskiego lukkański lukkańską lukkańskie lukkańskich lukkańskie narzędnik lukkańskim lukkańską lukkańskim lukkańskimi miejscownik lukkańskim lukkańskiej lukkańskim lukkańskich wołacz lukkański lukkańska lukkańskie lukkańscy lukkańskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Autor zbioru nowel i kronikarz lukkański, Giovanni Sercambi, wybrał się pewnego razu ze swoim wujem do Florencji, by dostarczyć tam tkaniny. Wraz z nimi zabrał się w drogę młody prateńczyk, rezydujący na stałe w Lukce[2].
- (1.1) Przykładowo biorąc, na terenie niewielkiej diecezji lukkańskiej w Toskanii współczesny nam historyk Martino Giusti naliczył w XI wieku 26 kanoniczych ośrodków regularnego życia wspólnego[3].
- (1.1) Ilekroć podniosła oczy na góry lukkańskie, ciemniejące w tej stronie, dokąd odjechał jej kochanek, doświadczała ustawania bicia serca i takiego braku tchu, iż miała się za bliską śmierci[4].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Lukka” w: Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 167.
- ↑ Halina Manikowska, Nadzór i represja : władza i społeczeństwo w późnośredniowiecznej Florencji, s. 227, Instytut Historii PAN, Warszawa 1993.
- ↑ Jerzy Kłoczowski, Wspólnoty chrześcijańskie w tworzącej się Europie, s. 206, wyd. W drodze, 2003.
- ↑ Stefan Żeromski, Charitas, 1921.