towarzyszka

towarzyszka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: towarzysz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. towarzystwo n, towarzyszenie n, potowarzyszenie n

forma męska towarzysz mos

czas. towarzyszyć ndk., potowarzyszyć dk.

przym. towarzyski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: towarzysz

źródła: