trud
trud (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trud trudy dopełniacz trudu trudów celownik trudowi trudom biernik trud trudy narzędnik trudem trudami miejscownik trudzie trudach wołacz trudzie trudy
- przykłady:
- (1.1) Postanowił nie żałować trudu i doprowadzić sprawę do końca.
- (1.1) Nie złamie wolnych żadna klęska, / Nie strwoży śmiałych żaden trud — / Pójdziemy razem do zwycięstwa, / Gdy ramię w ramię stanie lud[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trudność ż
- czas. trudnić ndk., trudnić się ndk., utrudniać ndk., utrudnić dk.
- przym. trudny
- przysł. trudno
- wykrz. trudno
- związki frazeologiczne:
- z trudem • danaidowy trud
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) toil
- arabski: (1.1) جهد ,نزاع
- esperanto: (1.1) peno
- interlingua: (1.1) arduitate
- kazachski: (1.1) еңбек
- rosyjski: (1.1) труд
- wilamowski: (1.1) mi ż, mii ż
- włoski: (1.1) fatica ż, stento m
- źródła:
- ↑ Stanisław Ryszard Dobrowolski, Warszawskie dzieci
trud (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- czas. trudi, trudiĝi, altrudi, entrudiĝi
- przym. trudiĝema, trudema
- rzecz. entrudulo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: