trudnić się (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˈtrudʲɲit͡ɕ‿ɕɛ], AS[trudʹńić‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.denazal.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany

(1.1) książk. zajmować się, pracować przy/w czymś w celach zarobkowych
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Józef od lat trudni się stolarstwem.
składnia:
(1.1) trudnić się + N.
kolokacje:
(1.1) trudnić się pracą / rzemiosłem / nauczaniem
synonimy:
(1.1) parać się, pracować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trud m, zatrudnienie n, trudność ż
czas. zatrudnić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
W języku mówionym używa się raczej zwrotów pracować jako, pracować w.
tłumaczenia:
źródła: