sporo (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈspɔrɔ], AS[sporo]
?/i
znaczenia:

zaimek liczebny nieokreślony[1]

(1.1) jako określenie rzeczownika: dość dużo, niemało
(1.2) jako określenie czasownika: dość dużo, niemało

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) W. lp od: spora
odmiana:
nieodm.
przykłady:
(1.1) Mamy sporo czasu.
(1.2) Sporo zarobiłem.
składnia:
(1.1) sporo + D. lp rzeczowników niepoliczalnych / D. lm rzeczowników policzalnych[1]
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dużo, niemało, wiele, mnóstwo, pełno, bez liku, pod dostatkiem, ile dusza zapragnie, w bród, książk. multum
(1.2) dużo, niemało, mnóstwo
antonimy:
(1.1) mało, malutko, niewiele, niedużo
(1.2) mało, malutko, niewiele, niedużo
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. spory, sporawy
związki frazeologiczne:
pozostawiać sporo do życzeniamieć dużo wad
etymologia:
uwagi:
(1.1) Nie występuje w kontekście wymagającym innych przypadków niż M., D., B.. W roli podmiotu funkcjonuje jak rzeczownik w rodzaju nijakim lp.[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „sporo II” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

sporo (język chorwacki) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) wolno, powoli
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: