olla

olla (język fiński)

wymowa:

IPA: [ˈo̞lːɑ] ​

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) być

(1.2) być, znajdować się, przebywać

(1.3) mieć, posiadać

(1.4) być, znajdować się

(1.5) musieć, być zobowiązanym

(1.6) zachowywać się

(1.7) (olla vähällä) prawie/niemal coś zrobić

(1.8) udawać, sprawiać wrażenie, pretendować

(1.9) zamierzać coś za chwilę zrobić, już mieć zamiar coś zrobić

czasownik posiłkowy

(2.1) …służący do tworzenia form perfektu i czasu zaprzeszłego

odmiana:

(1) olla (→ wzór odmiany)

przykłady:

(1.1) Minä olen puolalainen. → Jestem Polakiem/Polką.

(1.1) Minä olen nälkäinen. → Jestem głodny.

(1.2) Minä olen kotona. → Jestem w domu.

(1.3) Minulla oli kissa. → Miałem kota.

(1.3) Minulla ei ollut kissaa. → Nie miałem kota.

(1.3) Minulla on/ei ole kultaa pankissa. → Mam złoto/Nie mam złota w banku.

(1.3) Sinulla on minut. → Masz mnie.

(1.4) Pöydällä on kissa. → Na stole jest kot.

(1.4) Pöydällä ei ole kissaa. → Na stole nie ma kota.

(1.4) Pöydällä on/ei ole kissoja. → Na stole są koty/nie ma kotów.

(1.4) Pöydällä on/ei ole rahaa. → Na stole są pieniądze/nie ma pieniędzy.

(1.5) Sinun on tehtävä se uudestaan! → Musisz zrobić to od nowa!

(1.5) Se on tehtävä uudestaan. → To musi być zrobione od nowa.

(1.6) Hän oli ikään kuin ei olisi huomannut mitään. → Zachowywał się tak, jak gdyby niczego nie zauważył.

(1.7) Hän oli taittaa niskansa. → Prawie skręcił sobie kark.

(1.8) Mikä tämä on olevinaan? → Co to ma być?

(1.9) Hän oli tässä onnistumaisillaan. → Już prawie mu się to udało.

(2.1) Olen jo syönyt tänään. → Już dzisiaj jadłem.

(2.1) Aamiainen oli jo syöty. → Śniadanie zostało już zjedzone.

składnia:

(1.3) ade. (posiadający) + 3.os. + nom. lub part. lub akk. (posiadany)

(1.4) gdzie? + 3.os. + nom. lub part.

(1.5) gen. + 3.os. lp + imiesłów bierny czasu teraźn. (-tava/-tävä); w stronie biernej: nom. lub akk. + 3.os.lp + imiesłów bierny czasu teraźn. (-tava/-tävä)

(1.6) wyłącznie ze spójnikiem (ikään) kuin (=jak gdyby), który wymaga trybu warunkowego

(1.7) olla (vähällä) + bezok.

(1.8) olla + ess. lm imiesłowu czynnego czasu teraźniejszego (-vina/-vinä) + przyrostek dzierżawczy

(1.9) olla + piąty bezokolicznik + przyrostek dzierżawczy

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. olemus, olento, olio, olo, oltavat

czas. oleilla, oleskella, olettaa, oleutua

przym. oleellinen, olematon, olennainen, oleva

związki frazeologiczne:

olkoon menneeksi • olla kunnossa • on pakko • on parasta

etymologia:

ugrofiń. *wole-

por. est. olema, węg. volt

uwagi:

Do składni (1.3): w zdaniach twierdzących rzeczowniki policzalne są w mianowniku, w zdaniach przeczących - w partytywie. Rzeczowniki niepoliczalne zawsze są w partytywie. Zaimki osobowe są w bierniku w zdaniach twierdzących i w partytywie w zdaniach przeczących.

Do składni (1.4): w zdaniach twierdzących rzeczownik policzalny w liczbie pojedynczej przyjmuje formę mianownika, w zdaniach przeczących - partytywu; rzeczowniki policzalne w liczbie mnogiej oraz rzeczowniki niepoliczalne zawsze przyjmują formę partytywu.

źródła:

olla (język hiszpański)

wymowa:

IPA: ['o.ʎa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) garnek, baniak, sagan

(1.2) kulin. mięso duszone z warzywami

(1.3) wir wodny

(1.4) przen. pejor. głowa, baniak

(1.5) slang. narkomanów łyżeczka do podgrzewania narkotyków (przeważnie heroiny)

odmiana:

(1) lm ollas

przykłady:

(1.1) Ahora pon la olla al fuego lento y espera que vuelva a hervir. → Teraz postaw garnek na małym ogniu i poczekaj, aż ponownie się zagotuje.

składnia:

kolokacje:

(1.1) olla a presión, olla exprés → szybkowar

synonimy:

(1.1) puchero, marmita, perol

(1.2) cocido, guiso

(1.3) remolino

(1.4) cabeza, perola, tarro

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ollero m

związki frazeologiczne:

(1.4) estar mal de la olla → mieć nierówno pod sufitem, być szajbniętym • irse de la olla → zwariować, ocipieć

etymologia:

łac. olla

uwagi:

źródła:

olla (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) słoik, słój

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła:

olla (język karelski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) być

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

olla (język kataloński)

wymowa:

or. IPA: [ˈɔ.ʎə], occ. IPA: [ˈɔ.ʎa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) garnek

odmiana:

(1.1) lm olles

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) marmita, tupí, tupina, caldera

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. olla

uwagi:

źródła:

olla (język łaciński)

olla (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) garnek

(1.2) słój

odmiana:

(1.1-2) olla, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	olla	ollae
dopełniacz	ollae	ollārum
celownik	ollae	ollīs
biernik	ollam	ollās
ablatyw	ollā	ollīs
wołacz	olla	ollae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) coctorium

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ollula ż, ollicula ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: