wymowa:
IPA[ˈbɨvat͡ɕ], AS[byvać] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) książk. być często w jakimś miejscu, przebywać gdzieś, brać udział w czymś
(1.2) książk. znajdować się co jakiś czas w jakiejś sytuacji, w jakimś stanie
(1.3) książk. utrzymywać z kimś kontakty towarzyskie, odwiedzać go
(1.4) książk. zdarzać się

czasownik w funkcji niesamodzielnej

(2.1) książk. czasownik posiłkowy do tworzenia częstotliwej strony biernej (w czasie teraźniejszym i przeszłym)
(2.2) książk. łącznik w orzeczeniu imiennym
odmiana:
[1] koniugacja I
przykłady:
(1.1) Maria bywała w kościele średnio raz w miesiącu.
(1.1) Odkąd zmieniłem pracę, często bywam w stolicy.
(1.2) Nieraz bywałem w kłopotach, ale przyjaciele zawsze mi pomogli.
(1.3) Bywamy u siebie kilka razy w roku.
(1.4) W czasie studiów bywało, że chodziłem spać nad ranem.
(1.4) Bywają tacy zapaleńcy, co kąpią się zimą w morzu.
(2.1) Często bywał namawiany do drobnych przekrętów, ale zawsze okazywał się uczciwy.
(2.2) Dzieci bywają nieznośne.
składnia:
kolokacje:
(1.2) bywać w dobrym / złym nastroju
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) chadzać
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bywalec m, bywalczyni ż, bywanie n, bycie n, byt m
przym. bywały
związki frazeologiczne:
tak bywa / tak to bywa
różnie bywa
bywaj zdrów!
kto bywa na koniu, ten bywa i pod koniem
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.