nieznośny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɲɛˈznɔɕnɨ], AS[ńeznośny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którego nie da się znieść; bardzo męczący
(1.2) o człowieku: nieprzyjemny w obejściu, w zachowaniu[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ślub wzięli w kościele ewangelickim, żeby w razie czego bez trudu się rozwieść, co przy ślubie rzymskokatolickim byłoby prawie niemożliwe. "Myśl o współżyciu pod przymusem była nam obojgu nieznośna" - pisała Salomea[2].
(1.2) W tym samym domu zakupili mieszkanie dla matki Nicolasa, którą przez jakiś czas Dorothy się opiekowała, ale ciągle cała w pretensjach i trochę nieznośna[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) nieznośny ból / upał / hałas • nieznośna cisza
(1.2) nieznośny zrzęda / bachor • nieznośne dziecko
synonimy:
(1.1) dokuczliwy, nie do zniesienia; gw. (Śląsk Cieszyński) pieróński
(1.2) dokuczliwy, męczący, naprzykrzony, uciążliwy, uprzykrzony, utrapiony
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) niemiły
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieznośność ż
przysł. nieznośnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Mariusz Urbanek, Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006.
  3. Janina Kumaniecka, Saga rodu Słonimskich, 2003.