Podobna pisownia Podobna pisownia: Jakùb

Jakub (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈjakup], AS[i ̯akup], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) bibl. postać biblijna, jeden z izraelskich patriarchów; zob. też Jakub (postać biblijna) w Wikipedii
(1.2) imię męskie; zob. też Jakub (imię) w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
(1.2)
przykłady:
(1.1) Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim do wschodu jutrzenki, a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim[4].
(1.2) Mam na imię Jakub i jestem kierowcą z Nowego Sącza.
(1.2) Od 2000 roku najczęściej nadawanym imieniem męskim w Polsce jest Jakub.
(1.2) Jakuba znam jeszcze z podstawówki, ale jego żonę poznałem później.
(1.2) Poszedłem z Jakubem do wesołego miasteczka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) patriarcha Jakub
(1.2) pan Jakub • brat / kuzyn / wujek / dziadek Jakub • mężczyzna imieniem (o imieniu) Jakub • święty / błogosławiony Jakub • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Jakub • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Jakub • otrzymać / dostać / przybrać imię Jakub • dzień imienin / imieniny Jakuba • na Jakuba (o dniu)
synonimy:
(1.1) Izrael
(1.2) zdrobn. Jakubek, Kuba, Kubuś
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Jakubowa ż, Jakubczyna ż, Jakubówna ż, Jakubostwo lm mos, Jakubczyk mos/ż, Jakubczykowa ż, Jakubczykówna ż, Jakubiak mos/ż, Jakubiakowa ż, Jakubiakówna ż, Jakubski mos, Jakubska ż, Jakubowski mos, Jakubowska ż, Jakubowicz mos/ż, Jakubowiczowa ż, Jakubowiczówna ż, Jakubów mrz, Jakubowskie n, jakubka ż, jakubówka ż, jakubowskość ż, Jakubowo n
zdrobn. Jakubek mos, Kuba mos, Kubuś mos
przym. jakubowy, jakubowski, jakubski
przest. gw. Jakubowy[5][6], Jakubkowy[5][6], Kubowy[5][6], Kubusiowy[5][6]
przysł. jakubowsko
związki frazeologiczne:
przysłowia: jaki Jakub do południa, taka zima też do grudnia
etymologia:
(1.1) łac. Iacobus < gr. Ἰάκωβος (Iakobos) < hebr. יעקב [7]
(1.2) od (1.1)
uwagi:
(1.1) Z uwagi na etymologię słowo należałoby pisać przez ó; obowiązuje jednak pisownia z u[8][9][10].
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Jakub” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2   Hasło „Jakub” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3.   Porada „imiona w liczbie mnogiej” w: Poradnia językowa PWN.
  4. Księga Rodzaju 32, 25-26.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3   Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3   Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
  7. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 267.
  8. Hasło „Jak ogurek stał się… ogórkiem!” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
  9.   Porada „Jakub” w: Poradnia językowa PWN.
  10.   Porada „Jakub” w: Poradnia językowa PWN.

Jakub (język czeski) edytuj

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: Ja•kub
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Jakub
odmiana:
przykłady:
(1.1) Apoštol Jakub je patronem Španělska.Apostoł Jakub jest patronem Hiszpanii[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) květ svatého Jakubapan Jakub • muž jménem Jakub • svatý / blahoslavený Jakub • jmenovat se Jakub • dát jméno Jakub • na Jakuba (o dniu)
synonimy:
(1.1) zdrobn. Kuba, Kubík, Kubíček; zdrobn. ekspr. Jakoubek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Jakoub m, Jakoubková ż, Kubíková ż, Kubíčková ż
zdrobn. Kuba m, Kubík m, Kubíček m
ekspr. Jakoubek m
przym. Jakubův, Kubův, Kubíkův, Kubíčkův
związki frazeologiczne:
przysłowia: hrušky do Jakuba dozrályna Jakuba a Filipa zelená se každá lípasvatý Jakub dává kukuřici klasy, svatá Anna vlasy
etymologia:
(1.1) łac. Iacobus < gr. Ἰάκωβος (Iakobos) < hebr. יעקב
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Imiona
źródła:

Jakub (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Jakub
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) pán Jakub • muž menom Jakub • svätý / blahoslavený Jakub • volať sa / nosiť meno Jakub • dať meno Jakub • meniny Jakuba • na Jakuba (o dniu)
synonimy:
(1.1) zdrobn. Jakubko, Kubo, Kubko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Jakubov m, Jakubová ż
zdrobn. Jakubko m, Kubo m, Kubko m
przym. Jakubov, Jakubkov, Kubov, Kubkov
związki frazeologiczne:
przysłowia: na Jakuba, Filipa zelená sa každá lipa
etymologia:
(1.1) łac. Iacobus < gr. Ἰάκωβος (Iakobos) < hebr. יעקב
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Imiona
źródła: