judoka pokonał (1.1) przeciwnika
wymowa:
IPA[pɔˈkɔ̃nat͡ɕ], AS[pokõnać], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. pokonywać)

(1.1) aspekt dokonany od: pokonywać
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim do wschodu jutrzenki, a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. pokonywać
rzecz. pokonanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: pokonywać
źródła:
  1. Księga Rodzaju 32, 25-26.