przestępstwo (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[pʃɛˈstɛ̃mpstfɔ], AS[pšestmpstfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ę  ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) praw. czyn zabroniony pod groźbą kary jako zbrodnia lub występek, przez ustawę karną obowiązującą w czasie jego popełnienia, bezprawny, zawiniony, społecznie szkodliwy; zob. też przestępstwo w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kradzież z włamaniem jest przestępstwem ściganym z urzędu.
(1.1) Jak wynika z raportów Komendy Wojewódzkiej Policji (…), dynamika przestępczości na tych obszarach jest wysoka, szczególnie w niektórych typach przestępstw, co dotyczy przede wszystkim przemytu i handlu narkotykami bronią, materiałami rozszczepialnymi oraz papierosami (…)[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) przestępstwo ciągłe • przestępstwo gospodarcze • przestępstwo komputerowe • przestępstwo skarbowe • przestępstwo ścigane z urzędu / ścigane z oskarżenia prywatnego • przestępstwo umyślne / nieumyślne • przestępstwo niealimentacji • przestępstwo białych kołnierzyków • przestępstwo formalne / materialne • przestępstwo pospolite • przestępstwo z niskich pobudek • przestępstwo na tle seksualnym / rasowym • przestępstwo przeciwko czci / mieniu / pokojowi / porządkowi publicznemu / prawom pracownika / wiarygodności dokumentów / wolności / wymiarowi sprawiedliwości / życiu i zdrowiuzbieg przestępstw
synonimy:
antonimy:
(1.1) czyn dozwolony, czyn niekaralny
hiperonimy:
(1.1) czyn zabroniony
hiponimy:
(1.1) zbrodnia, występek
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przestępca m, przestępczyni ż, przestępczość ż
przym. przestępczy
przysł. przestępczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jacek Kurzępa, Socjopatologia pogranicza: zmiany w życiu społeczności zachodniego pogranicza: studium socjologiczne, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, 2007, str. 23