występek

występek (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈstɛ̃mpɛk], AS: [vystẽmpek], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. czyn niewłaściwy moralnie, niezgodny z normami społecznymi

(1.2) praw. czyn zabroniony zagrożony karą nie surowszą niż miesiąc pozbawienia wolności; zob. też występek w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	występek	występki
dopełniacz	występku	występków
celownik	występkowi	występkom
biernik	występek	występki
narzędnik	występkiem	występkami
miejscownik	występku	występkach
wołacz	występku	występki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sprawka

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) przestępstwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. występca mos, występność ż

przym. występny

przysł. występnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) misdemeanor
• arabski: (1.1) عملة ż, إثم m, حرج m
• jidysz: (1.1) חטא m (chet)
• rosyjski: (1.1) правонарушение n
• tahitański: (1.1) hara; (1.2) hara

źródła: