przestępca
przestępca (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która dopuściła się przestępstwa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przestępca przestępcy dopełniacz przestępcy przestępców celownik przestępcy przestępcom biernik przestępcę przestępców narzędnik przestępcą przestępcami miejscownik przestępcy przestępcach wołacz przestępco przestępcy
- przykłady:
- (1.1) Policja złapała groźnego przestępcę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przestępca wojenny
- synonimy:
- (1.1) złoczyńca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) aferzysta, bandyta, bimbrownik, fałszerz, gangster, gwałciciel, haker, kryminalista, kłusownik, krzywoprzysięzca, łapówkarz, oszust, przemytnik, szantażysta, terrorysta, zabójca, zamachowiec, zbrodniarz, złodziej
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przestępczość ż, przestępstwo n
- forma żeńska przestępczyni ż
- przym. przestępczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. przestąpić + -ca < pol. przestąpić prawo[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) kriminel
- angielski: (1.1) criminal
- arabski: (1.1) مجرم m
- baskijski: (1.1) delitugile
- białoruski: (1.1) злачынец m
- bułgarski: (1.1) престъпник m
- czeski: (1.1) zločinec m
- duński: (1.1) forbryder w, lovovertræder w, lovbryder w
- esperanto: (1.1) krimulo
- francuski: (1.1) délinquant m, malfaiteur m
- gruziński: (1.1) დამნაშავე
- hindi: (1.1) मुजरिम
- hiszpański: (1.1) delincuente m, criminal m, malhechor m
- interlingua: (1.1) delinquente
- islandzki: (1.1) glæpamaður m
- japoński: (1.1) 犯人, 罪人
- kaszubski: (1.1) przesprawca m, zleczińca m
- kazachski: (1.1) қылмыскер
- koreański: (1.1) 범죄인
- litewski: (1.1) nusikaltėlis m
- łotewski: (1.1) noziedznieks
- niemiecki: (1.1) Verbrecher m, Krimineller m
- norweski (bokmål): (1.1) forbryter m, lovbryter m
- norweski (nynorsk): (1.1) forbrytar m
- nowogrecki: (1.1) παραβάτης m
- ormiański: (1.1) հանցագործ
- portugalski: (1.1) criminal
- rosyjski: (1.1) преступник m, уголовный преступник m
- slovio: (1.1) zlocxinitel (злочинител)
- szwedzki: (1.1) brottsling w, förbrytare w, förövare w
- tadżycki: (1.1) ҷинояткор
- tajski: (1.1) อาชญากร
- udmurcki: (1.1) йыртэмась
- ukraiński: (1.1) злочинець m
- walijski: (1.1) troseddwr w
- węgierski: (1.1) bűnöző
- włoski: (1.1) criminale m ż
- źródła:
- ↑ Alicja Nagórko, Zarys gramatyki polskiej, PWN, Warszawa 2007, s. 176.