idiota

Podobna pisownia: idióta

idiota (język polski) edytuj

wymowa:: IPA: [iˈdʲjɔta], AS: [idʹi ̯ota], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński^[1]

(1.1) pot. pejor. człowiek głupi, tępak

(1.2) przest. med. człowiek upośledzony umysłowo w stopniu znacznym

odmiana:

(1.1-2) w rodzaju męskim

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	idiota	idioci
dopełniacz	idioty	idiotów
celownik	idiocie	idiotom
biernik	idiotę	idiotów
narzędnik	idiotą	idiotami
miejscownik	idiocie	idiotach
wołacz	idioto	idioci

depr. M. i W. lm: (te) idioty

w rodzaju żeńskim

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	idiota	idioty
dopełniacz	idioty	idiotów
celownik	idiocie	idiotom
biernik	idiotę	idioty
narzędnik	idiotą	idiotami
miejscownik	idiocie	idiotach
wołacz	idioto	idioty

przykłady:: (1.1) Ten idiota myśli, że skoro są jego urodziny, to może jeździć po pijanemu po mieście!; (1.2) Jako idiotę dawniej klasyfikowano człowieka z IQ w przedziale: 2 0 -3 4.

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) baran, bałwan, bęcwał, głupiec, głupek, cymbał, debil, dureń, imbecyl, jełop, kretyn, matoł, młotek, tępak, tuman, osioł, palant, przygłup, psychol, porąbaniec, półgłówek, barania / kapuściana głowa, zakuta pała; (1.2) mente captus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. idiotyczność ż, idiotyzm m, idioctwo n, idiocenie n, zidiocenie n

forma żeńska idiotka ż

czas. idiocieć ndk., zidiocieć dk.

przym. idiotyczny, zidiociały

przysł. idiotycznie

związki frazeologiczne:: pożyteczny idiota / użyteczny idiota • idiota do kwadratu

etymologia:: franc. idiot < łac. idiota < gr. ἰδιώτης (idiṓtēs)^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

angielski: (1.1) idiot, dork; (1.2) idiot
arabski: (1.1) أحمق
białoruski: (1.1) ідыёт m; (1.2) ідыёт m
bułgarski: (1.1) идиот m; (1.2) идиот m
duński: (1.1) idiot w; (1.2) idiot w
esperanto: (1.1) idioto, stultulo
hebrajski: (1.1) אידיוט m (idiot)
interlingua: (1.1) idiota
islandzki: (1.1) þorskur m, kálfur m
japoński: (1.1) 莫迦
jidysz: (1.1) אידיאָט m (idjot), נאַר m (nar), שמאָק m (szmok), דאָס m (dos), חכם m (chochem)
kaszubski: (1.1) lelek m, głëpc m
niemiecki: (1.1) Idiot m
rosyjski: (1.1) идиот m, дурак m; (1.2) идиот m
szwedzki: (1.1) idiot w
turecki: (1.1) salak
ukraiński: (1.1) ідіот m; (1.2) ідіот m
wilamowski: (1.1) nöer
włoski: (1.1) idiota m; (1.2) idiota m

źródła:

↑ Hasło „idiota” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 210.
↑ Hasło „idiota” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

idiota (język baskijski) edytuj

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) idiota^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. idiozia

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „idiota” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

idiota (język hiszpański) edytuj

wymowa:: IPA: [i.'ðjo.ta]; ^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) głupi, tępy, niedorozwinięty

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(2.1) idiota, idiotka

odmiana:: (1) (2) lp idiota m/ż; lm idiotas m/ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1) (2) imbécil, tonto, bobo, majadero

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: czas. idiotizar; rzecz. idiotez, idiotismo, idiocia

związki frazeologiczne:

etymologia:: łac. idiōta < gr. ἰδιώτης (idiṓtēs)

uwagi:

źródła:

idiota (interlingua) edytuj

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) idiota

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

idiota (język łaciński) edytuj

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pejor. idiota

odmiana:

(1.1) idiōta, idiōtae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	idiōta	idiōtae
dopełniacz	idiōtae	idiōtārum
celownik	idiōtae	idiōtīs
biernik	idiōtam	idiōtās
ablatyw	idiōtā	idiōtīs
wołacz	idiōta	idiōtae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: od gr. ἰδιώτης (idiotes) → osoba powstrzymująca się od angażowania w sprawy polityczne^[1]; źródłosłów dla pol. idiota, ang. idiot, st.franc. idiot, franc. idiot, hiszp. idiota, port. idiota, rum. idiot, wł. idiota

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „idiota” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

idiota (język portugalski) edytuj

wymowa:: ^?/i ^?/i ^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) idiotyczny

rzeczownik, rodzaj męski/żeński

(2.1) idiota

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:: Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz portugalski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.