jeździć (język polski) edytuj

 
ludzie jeżdżący (1.2) na koniach
wymowa:
IPA[ˈjɛ̇ʑʥ̑iʨ̑], AS[i ̯ėźʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przenosić się z miejsca na miejsce środkiem lokomocji
(1.2) poruszać się na grzbiecie konia
(1.3) o pojazdach: kursować tą samą trasą
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIa
przykłady:
(1.3) Autobus jeździ codziennie tą samą trasą.
składnia:
(1.1-3) jeździć z + N.
kolokacje:
(1.1) jeździć autobusem • jeździć na łyżwach
(1.2) jeździć na koniu
synonimy:
(1.1) podróżować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jazda ż, jezdnia ż, jeździectwo n, jeździec m, jeźdźczyni ż, jeżdżenie n, podjazd mrz, pojazd mrz, wyjazd m
czas. jechać, jeżdżać
przym. jeździecki, zjazdowy
wykrz. jazda
związki frazeologiczne:
jeździć jak na łysej kobyle
etymologia:
uwagi:
jeździć oznacza czynność regularną; por. jechać
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Porada „Jeździj a jeźdź” w: Poradnia językowa PWN.