jeźdźczyni

jeźdźczyni (język polski)

jeźdźczyni (1.1)

wymowa:

IPA: [jɛ̇ɕʨ̑ˈʧ̑ɨ̃ɲi], AS: [i ̯ėśćčỹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. rzad. osoba płci żeńskiej jeżdżąca na jakimś zwierzęciu wierzchowym, uprawiająca jazdę konną

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jeźdźczyni	jeźdźczynie
dopełniacz	jeźdźczyni	jeźdźczyń
celownik	jeźdźczyni	jeźdźczyniom
biernik	jeźdźczynię	jeźdźczynie
narzędnik	jeźdźczynią	jeźdźczyniami
miejscownik	jeźdźczyni	jeźdźczyniach
wołacz	jeźdźczyni	jeźdźczynie

przykłady:

(1.1) Wtedy uda, piersi, ramiona jeźdźczyni harmonijnie z ruchami konia unosiły się, opadały i ciągnęły na siodle.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) amazonka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jeździectwo n

forma męska jeździec mos

czas. jeździć ndk.

przym. jeździecki

przysł. jeździecko

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. jeździec + -yni

uwagi:

(1.1) por. amazonka

(1.1) Współcześnie wyraz jest rzadko spotykany.

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: amazonka

• czeski: (1.1) jezdkyně ż
• słowacki: (1.1) jazdkyňa ż

źródła: