siodło
siodło (język polski)Edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) jeźdz. część rzędu końskiego będąca siedzeniem przeznaczonym dla jeźdźca; zob. też siodło w Wikipedii
- (1.2) geol. antyklina
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik siodło siodła dopełniacz siodła siodeł celownik siodłu siodłom biernik siodło siodła narzędnik siodłem siodłami miejscownik siodle siodłach wołacz siodło siodła
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.2) łęk
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. siodełko n, siodlarz m, siodłanie n
- czas. siodłać
- przym. siodłowaty, siodłowy, siodłaty
- związki frazeologiczne:
- wysadzić z siodła
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) saddle
- arabski: (1.1) سرج m (sarǧ), رحل m (raḥl)
- baskijski: (1.1) zela
- białoruski: (1.1) сядло n
- czeski: (1.1) sedlo n
- duński: (1.1) sadel w
- esperanto: (1.1) selo
- fiński: (1.1) satula
- francuski: (1.1) selle ż
- hiszpański: (1.1) silla ż
- holenderski: (1.1) zadel m
- islandzki: (1.1) hnakkur m
- japoński: (1.1) 鞍(くら) (kura)
- litewski: (1.1) balnas m
- niemiecki: (1.1) Sattel m
- nowogrecki: (1.1) σέλα ż
- portugalski: (1.1) sela ż
- rosyjski: (1.1) седло n
- slovio: (1.1) sedlo (седло)
- szwedzki: (1.1) sadel w
- ukraiński: (1.1) сідло n
- wilamowski: (1.1) zōtuł m, zaotuł m, zotuł m
- włoski: (1.1) sella ż
- źródła: