kretyn
kretyn (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. med. osoba dotknięta wrodzonym zespołem niedoboru jodu, nazywanego dawniej kretynizmem lub matołectwem
- (1.2) przen. pejor. obraź. obraźliwa forma zwrócenia się do mężczyzny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kretyn kretyni dopełniacz kretyna kretynów celownik kretynowi kretynom biernik kretyna kretynów narzędnik kretynem kretynami miejscownik kretynie kretynach wołacz kretynie kretyni
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kretynizm mrz, skretynienie n, skretynianie n, kretyństwo n
- czas. skretynieć dk.
- przym. kretyński
- przysł. kretyńsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. crétin, przejęte z dialektów alpejskich, a odpowiadające etymologicznie franc. chrétien, co wywodzi się od górali alpejskich upośledzonych umysłowo na skutek niedoczynności tarczycy[1][2]
- (1.2) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cretin; (1.2) moron
- bułgarski: (1.1) кретен m; (1.2) кретен m
- duński: (1.1) kretiner w
- francuski: (1.1) crétin m; (1.2) crétin m
- hiszpański: (1.1) cretino m; (1.2) cretino m
- jidysz: (1.2) בהמה ż (behejme), שמאָק m (szmok), מאָראָן m (moron)
- niemiecki: (1.1) Kretin m; (1.2) Depp m, Dummkopf m, Trottel m
- nowogrecki: (1.1) κρετίνος m
- rosyjski: (1.1) кретин m; (1.2) кретин m
- włoski: (1.1) cretino m, affetto da cretinismo; (1.2) cretino m, imbecille m, ebete m, deficiente m, scimunito m, beota m
- źródła: