wymowa:
IPA[ˈbɛ̃nʦ̑faw], AS[bncfau̯], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy[1]

(1.1) pogard. osoba bezmyślna (i często leniwa)
(1.2) osoba leniwa
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ten bęcwał nawet nie odrobił zadań.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bałwan, baran, błazen, cep, ciećwierz, ciołek, cymbał, debil, idiota, kapuściana głowa, matoł, półgłówek, przygłup, tępak, tłuk, jełop, osioł, niedołęga, niemrawiec, safanduła
(1.2) leń, próżniak, wałkoń
antonimy:
(1.1) mędrzec
(1.2) pracuś
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bandzwoł m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.