retorta (1.1)
 
retorta (1.2)
wymowa:
IPA[rɛˈtɔrta], AS[retorta]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. kuliste naczynie o wydłużonej, zakrzywionej szyjce, najczęściej wykonane ze szkła, używane do destylacji; zob. też retorta (laboratorium) w Wikipedii
(1.2) techn. duży, cylindryczny piec, w którym materiał poddawany jest wysokim temperaturom, służący do wypalania węgla drzewnego lub otrzymywania lotniejszych metali; zob. też retorta (wypał) w Wikipedii
(1.3) techn. komora pieca krematoryjnego, w której spopielane zwłoki
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Profesor z rozwichrzoną czupryną przelewał z retorty do retorty mętną białawą ciecz, mieszał z substancjami, zawartymi w szeregach probówek, przygotowując jakąś reakcję[1].
(1.2) Kiedyś zaczynał od wypalania węgla drzewnego w retortach, o takich jak on mówiło się, że w lasach u wrót piekieł[2].
(1.3) Członkowie Sonderkommando układali na podłodze po pięć zwłok przed każdą retortą, a resztę przenosili do magazynu koło windy[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) naczynie
(1.2) piec
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. retortowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. retorte[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bruno Jasieński, Palę Paryż, 1929, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. (e), Sposób na zimę, „Gazeta Krakowska”, 2004-01-13, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Małgorzata Preuss, Budowniczowie piekła, „Polityka nr 2488”, 2005-01-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4.   Hasło „retorta” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) retorta
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
źródła: