członek (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˈʧ̑wɔ̃nɛk], AS[ču̯õnek], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba przynależąca do jakiejś organizacji czy stowarzyszenia

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) część ciała człowieka lub rzadziej zwierząt; zob. też kończyny w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(3.1) anat. penis; zob. też prącie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1)
przykłady:
(1.1) Dyrektor zwrócił się do członków spółdzielni.
(2.1) Rycerz odrąbał przeciwnikowi wszystkie członki.
(3.1) Na wykładzie z anatomii studentka zawstydzona patrzyła na rysunek członka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) członek organizacji/stowarzyszenia/załogi/ekipy/zespołu/związku/spółdzielni/… • być członkiem organizacji/…
synonimy:
(1.1) towarzysz
(2.1) kończyna
(3.1) zob. penis
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. człon m, członkostwo n, członowanie n, rozczłonowanie n
forma żeńska członkini
czas. rozczłonować dk.
przym. członkowski, członkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: penis
źródła:
  1. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13681-2, s. 121.