člen (język czeski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) członek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. členka, členství
przym. členský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

člen (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) członek[1][2] (osoba)

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(2.1) człon, element[1][2]
(2.2) mat. składnik, wyraz[1][2]
(2.3) jęz. rodzajnik, przedimek[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) člen strany / výboru / družstva • člen rodiny / domácnosti
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. členstvo n, členenie n, členiteľnosť ż, členské n, členok m
(1.1) forma żeńska členka ż
czas. členiť ndk., rozčleniť dk., členievať, členiť sa ndk., členievať sa dk.
przym. členský, členený, členiteľný, členitý, členkový
przysł. člensky, členene, členito
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „člen” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 83.