dyrektor (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[dɨˈrɛktɔr], AS[dyrektor]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zarządzająca jakąś instytucją

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) kobieta zarządzająca jakąś instytucją
odmiana:
(1.1)
(2.1) według tabeli (1.1) lub nieodm.
przykłady:
(1.1) Bez pozwolenia dyrektora nie wolno ci podjąć takiej decyzji.
(2.1) W tej sprawie musisz pójść do naszej dyrektor.
(2.1) Żona Kowalskiego jest dyrektorem szkoły.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan dyrektor
(2.1) pani dyrektor
synonimy:
(1-2) skr. dyr.
(1.1) kierownik, manager, menedżer, szef
(2.1) dyrektorka, kierowniczka, menedżerka, szefowa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dyrekcja ż, dyrektorstwo n, dyrektorostwo nmos, dyro m, dyra ż, dyrcio m, dyrcia ż, dyr m
forma żeńska dyrektorka ż
przym. dyrektorski
czas. dyrektorować
związki frazeologiczne:
iść / pójść w dyrektory
etymologia:
niem. Direktor, franc. directeur[1] < p.łac. directōrem < łac. directus
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dyrektorka
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „dyrektor” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

dyrektor (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zarz. dyrektor[1]
odmiana:
(1.1) lp dyrektor; lm dyrektora
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Direktor, franc. directeur
uwagi:
źródła:
  1.   Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.