zwłoki (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈzvwɔci], AS[zvu̯oḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) ciało martwego człowieka[1]; zob. też zwłoki w Wikipedii
(1.2) daw. zewnętrzna powłoka czegoś[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: zwłoka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Powiedział, że po raz pierwszy w życiu zdarzyło mu się, że patrząc na mięso na swoim talerzu, ujrzał czyjeś zwłoki[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) sekcja zwłok
synonimy:
(1.1) ciało, trup, nieboszczyk, pogard. ścierwo, zewłok
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od przedrostkowego czasownika prasł. *sъ-vľ̥kti, prasł. *sъ-velkǫ (zob. zwlec), oznaczający pierwotnie 'to, co ściągnięto, zwleczono'[4].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „zwłoki” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Stanisław Skorupka, Przenośnie w języku potocznym (dokończenie), „Poradnik Językowy” nr 2/1949, s. 6.
  3. Ingrid Newkirk: Wolność dla zwierząt.
  4.   Hasło „zwłoki” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.