ciecz (język polski) edytuj

 
ciecz (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ʨ̑ɛʧ̑], AS[ćeč], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fiz. substancja o ciekłym (pośrednim między gazowym a stałym) stanie skupienia, przyjmująca kształt zbiornika, do którego jest wprowadzona
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Ciecz w tym zbiorniku to benzyna.
(1.1) Temperaturę, w której ciecz zmienia się w gaz, nazywamy temperaturą wrzenia.
(1.1) Lejka można używać między innymi wtedy, gdy trzeba przelać ciecz z jednego pojemnika do drugiego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ciecz łzowa
synonimy:
(1.1) płyn
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cieczka ż, naciek mrz, nadciekłość
przym. ciekły
czas. cieknąć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ciec[2]
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: płyn
źródła:
  1. Wołacz w: koalar, Formy potencjalne.
  2.   Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.