Podobna pisownia Podobna pisownia: get togetoGettogettó
wymowa:
IPA[ˈɡɛtːɔ], AS[ge•to], zjawiska fonetyczne: gemin. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) w średniowieczu i później: zwarte skupisko, dzielnica miejska odseparowana od pozostałych części miasta i zamieszkiwana przez mniejszość etniczną, zwykle żydowską, pozwalająca im na zachowanie odrębności etnicznej i religijnej
(1.2) hist. dzielnica przymusowego zamknięcia Żydów w czasie drugiej wojny światowej
(1.3) dzielnica biedoty, zwykle zamieszkana w większości przez jedną grupę etniczną lub religijną (np. Murzynów, Chińczyków, Portorykańczyków w USA)[1]
(1.4) przen. miejsce, środowisko lub grupa społeczna (etniczna, religijna lub kulturowa) izolująca się od otoczenia, żyjąca w izolacji od otoczenia[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Terminugettoużyto po raz pierwszy na określenie dobrowolnie utworzonego skupiska ludności żydowskiej w Wenecji na początku XVI w.[2]
(1.2) Pierwszym utworzonym przez nazistów przymusowym gettem w Polsce było powstałe 8 października 1939 roku getto w Piotrkowie Trybunalskim.
(1.3) Jedno z najsłynniejszych gett współczesnych tworzą dzielnice nędzy w Rio de Janeiro.
(1.4) Castro, Dzielnica San Francisco, to getto homoseksualistów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gettoizacja ż, gettoizowanie n, zgettoizowanie n
czas. gettoizować ndk., zgettoizować dk.
przym. gettowy
związki frazeologiczne:
(1.4) getto ławkowe
etymologia:
(1.1) wł. ghetto[3]
(1.2-4) z (1.1)
uwagi:
Słowo to może być wymawiane jako ‹getto› lub ‹geto›[4][5]. Wymowa ‹gietto› i ‹gieto› jest uznawana przez Słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją W. Doroszewskiego za potoczną[4], jednak Wielki słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją A. Markowskiego ją potępia[5].
Forma miejscownika „getcie” powinna być wymawiana jako ‹gecie›[4][5] lub ‹gećcie›[5].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, wydanie dziewiąte rozszerzone, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975.
  2. portalwiedzy.onet.pl
  3. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.
  4. 4,0 4,1 4,2 Hasło „getto” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 181.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Hasło „getto” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 285.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) getto
odmiana:
(1.1) ett getto, gettot, getton, gettona
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA/'ʤɛt.to/
podział przy przenoszeniu wyrazu: get•to
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rzucanie, rzut, wyrzucanie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. gettare
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: