pozwalać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈzvalaʨ̑], AS[pozvalać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. pozwolić)

(1.1) zgadzać się, aby ktoś mógł coś zrobić
(1.2) umożliwiać, sprawiać, że coś staje się możliwe, wykonalne
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Mama nie pozwala mi wracać tak późno.
(1.2) Ten kurs pozwala nabrać biegłości w obsłudze komputera.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zezwalać, przyzwalać
antonimy:
(1.1) zabraniać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pozwolenie n, pozwalanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: