Selene (1.1)
wymowa:
IPA[sɛˈlɛ̃nɛ], AS[selne], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bogini i uosobienie księżyca, utożsamiana z rzymską Luną; zob. też Selene (mitologia) w Wikipedii
(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 580; zob. też (580) Selene w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2) nieodm., blm,
przykłady:
(1.1) W połowie miesiąca boska Selene kąpie się w Oceanie i ubrana w szaty świetliste, zaprzęga jasne rumaki do wozu, z którego lecą dalekie promienie[1].
(1.1) Atrybutami Selene były: półksiężyc, pochodnia, srebrny rydwan, skrzydła i dyptam jesionolistny.
(1.1) Srebrny rydwan Selene ciągnęły dwa rumaki, a nie cztery, jak złoty rydwan Heliosa[2].
(1.1) Przypisywano Selene wpływ na praktyki magiczne, stan zdrowia, menstruację i połóg u kobiet.
(1.1) Kult bóstw uosabiających ciała niebieskie był w Grecji rzadkością, jednak Heliosa czczono na Rodos, a Selene na Peloponezie[3].
(1.1) Urodziwy Endymion wzbudził namiętną miłość w Selene.
(1.2) Selene porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bogini Selene • atrybut / figurka / kult / posąg / rydwan / wyobrażenie Selene • czcić Selene • mit o Selene
(1.2) asteroida / planetka / planetoida Selene • Selene krąży / porusza się
synonimy:
(1.1) Luna; rzad. Księżyc[4]
antonimy:
(1.1) Helios, Sol, Helius, Słońce
hiperonimy:
(1.1) bogini
(1.2) planetoida
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Selenita mos, Selenitka ż, selen mrz, selenek mrz, selenit mrz, selenowość ż
przym. selenowy, selenitowy
tem. słow. seleno-
zob. Selena
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. Σελήνη (Selene) < gr. σελήνη (selene) → księżyc
(1.2) prawdopodobnie od niem. Selene (1.1)
uwagi:
zob. też Selene w Wikipedii
(1.1) por. Luna • Księżyc; zobacz też: AsteriaAstrajosAtlasEosEpimeteuszHeliosLetoMenojtiosPallasPersesPrometeuszIndeks:Polski - Mitologia grecka
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - AstronomiaIndeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Parandowski, Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Czytelnik, Warszawa 1972, s. 74.
  2. Zygmunt Kubiak, Mitologia Greków i Rzymian, Świat Książki, Warszawa 2003, s. 47.
  3. Michał Pietrzykowski, Mitologia starożytnej Grecji, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1979, s. 173.
  4. Hasło „Selene” w: Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, Wrocław 2008, ISBN 978-83-04-04673-3.
wymowa:
bryt. (RP) enPR: sĕlēʹnĭ, IPA/sɛˈliːnɪ/, X-SAMPA: /sE"li:nI/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mit. gr. Selene
(1.2) astr. Selene
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: