połóg

połóg (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔwuk], AS: [pou̯uk], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. ginek. okres po porodzie; zob. też połóg w Wikipedii

(1.2) daw. ginek. poród

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	połóg	połogi
dopełniacz	połogu	połogów
celownik	połogowi	połogom
biernik	połóg	połogi
narzędnik	połogiem	połogami
miejscownik	połogu	połogach
wołacz	połogu	połogi

przykłady:

(1.1) Połóg trwa do sześciu tygodni po porodzie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łoże n, położna ż, położnik m, położnica ż, położnictwo n

przym. połogowy, położniczy

związki frazeologiczne:

spocić się jak mysz w połogu

etymologia:

prasł. *pologъ → położenie (się), upadnięcie, zlegnięcie < prasł. *polegti → paść, upaść, położyć (się), zlec

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: poród

• angielski: (1.1) postnatal, childbirth, puerperium
• arabski: (1.1) تال للولادة, ما بعد الولادة
• baskijski: (1.1) erdiondo
• czeski: (1.1) šestinedělí
• esperanto: (1.1) akuŝo
• francuski: (1.1) période ż postnatale
• hiszpański: (1.1) sobreparto m, puerperio m
• niemiecki: (1.1) Wochenbett n
• nowogrecki: (1.1) λεχωνιά ż, λοχεία ż
• słowacki: (1.1) šestonedelie n
• szwedzki: (1.1) barnsäng w, barnsbörd w

źródła: