mówi się

mówi się (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmuvʲi‿ɕɛ], AS: [muvʹi‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• denazal.• zestr. akc.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) znaczący tyle co: „powszechnie uważa się, że…”, „ludzie myślą, że…”; jakaś opinia lub jakieś przekonanie są popularne w danym środowisku

(1.2) znaczący tyle co: w danym środowisku funkcjonuje pewien zwrot, zdanie, powiedzenie lub określenie nadane komuś lub czemuś

(1.3) znaczący tyle co: społeczność lub ogół ludzi (na określonym terenie) rozmawia w jakiś sposób lub w jakimś języku, z jakimś akcentem itd.

(1.4) znaczący tyle co: „należy powiedzieć”, dana sytuacja wymaga wypowiedzenia typowego zwrotu

odmiana:

przykłady:

(1.1) Mówi się, że chłopaki nie płaczą.

(1.1) Mówi się, że matematyka jest królową nauk.

(1.1) Mówi się, że dobry plan działania to połowa sukcesu.

(1.2) Katalończyków nazywają w Hiszpanii polacos. Wzięło się to stąd, że są – oględnie mówiąc – oszczędni. U nas mówi się tak na krakusów […].

(1.3) W Wenecji nadal w rodzinach najczęściej mówi się w dialekcie (74%), podobnie na Sycylii (73%), w Kampanii i Abruzji (po 59%) oraz na Sardynii (54%).

(1.4) — Daj mi kartę. — Mówi się „poproszę”, a nie „daj”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.2) on parle
• niemiecki: (1.2) man spricht

źródła: