Wikisłownik

rozmawiać

rozmawiać (język polski)

edytuj
 
kobiety rozmawiają (1.1)
wymowa:
IPA: [rɔzˈmavʲjät͡ɕ], AS: [rozmavʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j  ​?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wymieniać wzajemnie myśli i poglądy za pomocą wypowiadanych słów
odmiana:
(1.1) koniugacja I
 
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikrozmawiać
czas teraźniejszyrozmawiam rozmawiasz rozmawia rozmawiamy rozmawiacie rozmawiają
czas przeszłymrozmawiałem rozmawiałeś rozmawiał rozmawialiśmy rozmawialiście rozmawiali
żrozmawiałam rozmawiałaś rozmawiała rozmawiałyśmy rozmawiałyście rozmawiały
nrozmawiałom rozmawiałoś rozmawiało
tryb rozkazującyniech rozmawiamrozmawiaj niech rozmawiarozmawiajmy rozmawiajcie niech rozmawiają
przykłady:
(1.1) Bardzo często rozmawiam ze swoim przyjacielem przez telefon.
składnia:
(1.1) rozmawiać z + N., rozmawiać o + Ms.
kolokacje:
(1.1) rozmawiać w cztery oczy / przez telefon
synonimy:
(1.1) mówić, paktować, konwersować, dyskutować, prowadzić dialog / konwersacje / rozmowę, relacjonować, reg. śl. gwarzić, reg. śl. gwarzyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozmowy nmos, rozmowność ż, mównica ż, rozmowa ż, rozmówca m, rozmówczyni ż, rozmawianie n, rozmówka ż, rozmówki ż lm, rozmównica ż
czas. rozmówić się, porozmawiać
przym. rozmowny, rozmówczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=rozmawiać&oldid=8461136”