lufa
lufa (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) część broni palnej w postaci rury, w której następuje rozpędzenie pocisku przy strzale; zob. też lufa w Wikipedii
- (1.2) uczn. ocena niedostateczna, jedynka
- (1.3) grub. piękna dziewczyna
- (1.4) pot. duży kieliszek wódki
- (1.5) środ. alpinistyczne ekspozycja, przepaść
- (1.6) pot. stan upicia się, upojenia alkoholowego
- (1.7) pot. męski narząd płciowy
- (1.8) pot. rurka do palenia narkotyków
- (1.9) pot. mocny cios pięścią
- odmiana:
- (1.1-9)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lufa lufy dopełniacz lufy luf celownik lufie lufom biernik lufę lufy narzędnik lufą lufami miejscownik lufie lufach wołacz lufo lufy
- przykłady:
- (1.1) Szeryf w milczeniu patrzył na zabitego bandytę, po czym zdmuchnął dym wydobywający się z lufy jego rewolweru i włożył broń do kabury.
- (1.2) Kiedy chcesz poprawiać tę lufę z matematyki?
- (1.4) Jak mnie rwie. Polej lufę bo nie wyrobię[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jedynka
- angielski: (1.1) barrel
- bułgarski: (1.1) цев m
- duński: (1.1) løb n
- górnołużycki: (1.1) běh m
- hiszpański: (1.1) cañón m, tubo m; (1.2) cate m, cero m
- interlingua: (1.1) cannon
- niemiecki: (1.1) Lauf m
- rosyjski: (1.1) ствол m
- ukraiński: (1.1) ствол m
- włoski: (1.1) canna ż; (1.2) insufficienza ż
- źródła:
lufa (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lufa lufy dopełniacz lufy luf celownik lufě lufám biernik lufu lufy wołacz lufo lufy miejscownik lufě lufách narzędnik lufou lufami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: