pocisk
pocisk (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przedmiot miotany z broni miotającej lub wyrzutni mający razić cel lub wykonać inne zadanie, np. zadymić, oświetlić pole walki; zob. też pocisk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pocisk pociski dopełniacz pocisku pocisków celownik pociskowi pociskom biernik pocisk pociski narzędnik pociskiem pociskami miejscownik pocisku pociskach wołacz pocisku pociski
- przykłady:
- (1.1) Pociski wylatywały z broni z dużą prędkością.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pocisk rakietowy / strzelecki / artyleryjski / manewrujący
- antonimy:
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciskanie n, pociskanie n, ciśnięcie n
- czas. ciskać ndk., pociskać ndk., pocisnąć dk., cisnąć ndk./dk.
- przym. pociskowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) missile, projectile, bullet
- arabski: (1.1) رصاص m, رصاصة ż
- białoruski: (1.1) снарад m
- duński: (1.1) projektil n
- esperanto: (1.1) kuglo, misilo
- francuski: (1.1) projectile m
- hiszpański: (1.1) proyectil m
- kataloński: (1.1) bala ż
- łaciński: (1.1) tēlum n, sagitta ż
- niemiecki: (1.1) Projektil n, Geschoss m
- nowogrecki: (1.1) βλήμα n
- rosyjski: (1.1) снаряд m
- szwedzki: (1.1) kula w
- tuvalu: (1.1) pulufana
- ukraiński: (1.1) снаряд m
- źródła: