oświetlić (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ɔɕˈfʲjɛtlʲit͡ɕ], AS[ośfʹi ̯etlʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. oświetlać)

(1.1) aspekt dokonany od: oświetlać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Musieliśmy oświetlić sobie drogę pochodniami, aby zejść do jaskini.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. świetlik mrz/mzw, oświetlacz m, światełko n, światło n, oświetlenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: oświetlać
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „oświetlić” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.