bełt
bełt (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pocisk kuszy; zob. też bełt w Wikipedii
- (1.2) lotka, nasada strzały z piórami
- (1.3) ryb. drąg służący rybakom do mącenia wody i naganiania ryb w sieci
- (1.4) geogr. wąski przesmyk, cieśnina
- (1.5) pot. wymiociny
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (3.1) mit. słow. demon polny wabiący podróżnych na bezdroża[1]; zob. też bełt (demon) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bełt bełty dopełniacz bełtu bełtów celownik bełtowi bełtom biernik bełt bełty narzędnik bełtem bełtami miejscownik bełcie bełtach wołacz bełcie bełty - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bełt bełty dopełniacz bełta bełtów celownik bełtowi bełtom biernik bełta bełty narzędnik bełtem bełtami miejscownik bełcie bełtach wołacz bełcie bełty
- przykłady:
- (1.2) Co chwila bełt strzały do cięciwy przykładał i puszczał niechybnego posłańca śmierci w tłok największy.[2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pocisk, strzała
- (1.2) lotka
- (1.4) przesmyk, cieśnina
- (2.1) jabol, alpaga, wino marki wino, wino patykiem pisane
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zob. też bełt w Encyklopedii staropolskiej, Międzymorze/Przypisy
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Paweł Zych, Witold Vargas: Bestiariusz słowiański
- ↑ H. Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, rozdz. XXVI
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 33.