wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) pot. ciągnąc, szarpać za coś
(1.2) ciągnąć, przesuwać, zwłaszcza coś ciężkiego, w różne strony
(1.3) zmuszać do udawania się w różne miejsca

czasownik zwrotny niedokonany ciągać się (dk. brak)

(2.1) pot. ciągnąc za coś, szarpać siebie wzajemnie
(2.2) pot. wielokrotnie udawać się w różne miejsca
(2.3) zmuszać siebie nawzajem do chodzenia w różne miejsca
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
(2.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Józefiak miał syna Antka, który zaczął swoją służbę jako chłopak stajenny przy dawnym stangrecie kamieńskim Zawadzie, który go niemiłosiernie ciągał za uszy […][1]
(1.2) Zrobiona przez niego linka do holowania samochodów była tak mocna, że ciągano nią traktory[2].
(1.3) Za niestosowność tego porównania ciągali go później po różnych gabinetach, groziła mu utrata mandatu radnego[3].
(2.1) Radni z przeciwstawnych obozów ciągali się za krawaty, padały ciężkie, nie nadające się do zacytowania słowa[4].
(2.2) To rolnik mający 20 ha ciąga się zdezelowanym maluchem i nie może się utrzymać, a tutaj taki wóz?[5]
(2.3) Pieniacze ciągali się po sądach i wyzywali na pojedynki[6].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ciągać za nos / ogon / ucho / rękaw / włosy
(1.2) ciągać po ziemi
(1.3) ciągać na spotkania • ciągać przed sądy / komisje • ciągać po lekarzach / sądach / sklepach / urzędach • ciągać ze sobą
(2.2) ciągać się po lekarzach
(2.3) ciągać się po sądach
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) szarpać
(1.2) ciągnąć
(2.1) szarpać się
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciąg m, obciąganie n, ciąganie n, ciągutka ż
czas. wciągać, ciągnąć ndk.
przym. pociągowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *tęgati[7]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mieczysław Jałowiecki, Requiem dla ziemiaństwa, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jolanta Szarek, Marek Chrzanowski, Ludzie i zawody, „Wieści Podwarszawskie nr 4 (769)”, 2006-01-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Pełnia władzy, „Dziennik Polski”, 1999-10-22, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Odroczyli wyrok?, „Gazeta Krakowska”, 2007-02-12, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5. Izabela A. Kolasińska, Płatna Komunia, „Gazeta Poznańska”, 2003-05-20, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  6. Helena Zaworska, Emigracja od podszewki, „Gazeta Wyborcza”, 1997-07-15, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  7. Hasło „ciągać” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4.