stangret (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) prywatny woźnica powożący końmi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Honorcia kupiła obraz olejny ze stangretem ubranym w liberię.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) woźnica, furman, kuczer
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stangretka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Stangenreiter[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Witold Doroszewski, Objaśnienia wyrazów i zwrotów, „Poradnik Językowy” nr 4/1954, s. 40.