kuczer

kuczer (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkuʧ̑ɛr], AS: [kučer]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. także gw. (Mazury) woźnica, furman

(1.2) środ. szoferskie: kierowca autobusu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kuczer	kuczerzy
dopełniacz	kuczera	kuczerów
celownik	kuczerowi	kuczerom
biernik	kuczera	kuczerów
narzędnik	kuczerem	kuczerami
miejscownik	kuczerze	kuczerach
wołacz	kuczerze	kuczerzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) woźnica, furman, stangret

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kocz m, Kuczer m, Kuczerowa ż, Kuczerówna ż

czas. wykuć

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Kutscher < węg. kocsi < węg. Kocs

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: