ciąganie

ciąganie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od ciągać

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ciąganie
dopełniacz	ciągania
celownik	ciąganiu
biernik	ciąganie
narzędnik	ciąganiem
miejscownik	ciąganiu
wołacz	ciąganie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) nieciąganie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obciąganie n, ciągnięcie n, wyciąganie n, wyciągnięcie n, zaciąganie n, zaciągnięcie n, uciągnięcie n, ściąganie n, ściągnięcie n, ciąg m, ciągłość ż, cięgno n, uciąg m, ciągnienie n, naciąg m, ściąga ż, ściągawka ż, wyciąg m, zaciąg m, ciągutka ż

czas. ciągać ndk., ciągnąć ndk., wyciągać ndk., wyciągnąć dk., zaciągać ndk., zaciągnąć dk., uciągnąć dk., ściągać ndk., ściągnąć dk.

przym. ciągły, wyciągowy

przysł. ciągle

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ciągać + -anie

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) цяганне n

źródła: