Podobna pisownia Podobna pisownia: zapałać
 
ksiądz zapala (1.1) świecę
wymowa:
IPA[zaˈpalat͡ɕ], AS[zapalać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zapalić)

(1.1) zob. zapalić (ogień)
(1.2) zob. zapalić (światło)
(1.3) zob. zapalić (silnik, radio)

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zapalić)

(2.1) pot. o silniku zob. zapalić

czasownik zwrotny niedokonany zapalać się (dk. zapalić się)

(3.1) zob. zapalić się (płomieniem)
(3.2) zob. zapalić się (o świetle)
(3.3) książk. zob. zapalić się (do jakiegoś przedsięwzięcia)
(3.4) książk. zob. zapalić się (o uczuciu)
odmiana:
(1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Po kolacji zaczęliśmy zapalać ognisko.
(1.2) Idąc do łazienki, zapalał światło we wszystkich pomieszczeniach po drodze.
(3.1) Zużył całą paczkę zapałek, a ognisko wciąż się nie zapalało.
(3.2) Codziennie punktualnie o dwudziestej zapalały się latarnie uliczne.
(3.3) Bardzo się zapalał do każdego nowego pomysłu wspólnika.
(3.4) Gdy go widział, zawsze zapalał się w nim wielki gniew.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rozpalać, podpalać
(1.2) włączać, zaświecać
(1.3) włączać, uruchamiać
(2.1) pot. zaskakiwać
(3.1) rozpalać się
(3.2) rozbłyskiwać, włączać się, zaświecać się
(3.3) zachęcać się
antonimy:
(1.1) gasić
(1.2) gasić, wyłączać
(1.3) gasić, wyłączać
(3.1) gasnąć
(3.2) gasnąć, wyłączać się
(3.3) zniechęcać się
(3.4) opadać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. palenie n, zapałka ż, zapalniczka ż, zapalnik mrz, zapalenie n, zapalanie n, zapaleniec mos, zapał mrz
przym. zapalny, palny
przysł. zapalnie
czas. odpalić, palić ndk., rozpalać ndk., zapalić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zapalić
(3) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zapalić się
źródła: