dwudziesty (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[dvuˈʥ̑ɛstɨ], AS[dvuʒ́esty], zjawiska fonetyczne: zmięk., ?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) od 20
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Od połowy lat dwudziestych zaczęto odkrywać Suwalszczyznę dla turystyki[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwudziesta ż, dwudziestka ż
licz. dwadzieścia, dwadzieścioro
tem. słow. dwudziesto-
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dwadzieścia
uwagi:
W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[3], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
zobacz też: dziesiąty dwudziesty trzydziesty czterdziesty pięćdziesiąty sześćdziesiąty siedemdziesiąty osiemdziesiąty dziewięćdziesiąty setny
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 20
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jan Bałdowski, Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3.   Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.