dwudziesty

dwudziesty (język polski)

wymowa:

IPA: [dvuˈʥ̑ɛstɨ], AS: [dvuʒ́esty], zjawiska fonetyczne: zmięk., ​

​

znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy

(1.1) od 20

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwudziesty		dwudziesta	dwudzieste	dwudzieści	dwudzieste
dopełniacz	dwudziestego		dwudziestej	dwudziestego	dwudziestych
celownik	dwudziestemu		dwudziestej	dwudziestemu	dwudziestym
biernik	dwudziestego	dwudziesty	dwudziestą	dwudzieste	dwudziestych	dwudzieste
narzędnik	dwudziestym		dwudziestą	dwudziestym	dwudziestymi
miejscownik	dwudziestym		dwudziestej	dwudziestym	dwudziestych
wołacz	dwudziesty		dwudziesta	dwudzieste	dwudzieści	dwudzieste
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Od połowy lat dwudziestych zaczęto odkrywać Suwalszczyznę dla turystyki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwudziesta ż, dwudziestka ż

licz. dwadzieścia, dwadzieścioro

tem. słow. dwudziesto-

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dwadzieścia

uwagi:

W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy, za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.

zobacz też: dziesiąty • dwudziesty • trzydziesty • czterdziesty • pięćdziesiąty • sześćdziesiąty • siedemdziesiąty • osiemdziesiąty • dziewięćdziesiąty • setny

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 20

źródła: