płomienie (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpwɔ̃mʲjɛ̇̃ɲ], AS[pu̯õmʹi ̯ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; zob. też płomień w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) jasny / żółty / czerwony płomień • płomień lampy / łuczywa / ogniska / palnika / świecy / znicza
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. płomykówka ż, płomiennica ż, płomiennik m, podpłomyk m
zdrobn. płomyk m, płomyczek m
czas. płonąć ndk., spłonąć dk., zapłonąć dk.
przym. płomienisty, płomienny, płomiennicowy, płomiennikowy
związki frazeologiczne:
stanąć w płomieniach
etymologia:
uwagi:
zob. też płomień (ujednoznacznienie) w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła: