płonąć

płonąć (język polski)

budynek płonie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpwɔ̃nɔ̃ɲʨ̑], AS: [pu̯õnõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. spłonąć)

(1.1) być trawionym przez ogień

(1.2) silnie świecić, błyszczeć, jaśnieć

(1.3) przen. mieć bardzo jaskrawą barwę, zazwyczaj czerwoną lub żółtą

(1.4) przen. rumienić się

(1.5) przen. odczuwać silne emocje, jak pożądanie, wstyd, chęć zemsty

odmiana:

(1.1-5) koniugacja Vb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		płonąć
czas teraźniejszy		płonę	płoniesz	płonie	płoniemy	płoniecie	płoną
czas przeszły	m	płonąłem	płonąłeś	płonął	płonęliśmy	płonęliście	płonęli
	ż	płonęłam	płonęłaś	płonęła	płonęłyśmy	płonęłyście	płonęły
	n	płonęłom	płonęłoś	płonęło
tryb rozkazujący		niech płonę	płoń	niech płonie	płońmy	płońcie	niech płoną
pozostałe formy czas przyszły m będę płonął, będę płonąć będziesz płonął, będziesz płonąć będzie płonął, będzie płonąć będziemy płonęli, będziemy płonąć będziecie płonęli, będziecie płonąć będą płonęli, będą płonąć ż będę płonęła, będę płonąć będziesz płonęła, będziesz płonąć będzie płonęła, będzie płonąć będziemy płonęły, będziemy płonąć będziecie płonęły, będziecie płonąć będą płonęły, będą płonąć n będę płonęło, będę płonąć będziesz płonęło, będziesz płonąć będzie płonęło, będzie płonąć czas zaprzeszły m płonąłem był płonąłeś był płonął był płonęliśmy byli płonęliście byli płonęli byli ż płonęłam była płonęłaś była płonęła była płonęłyśmy były płonęłyście były płonęły były n płonęłom było płonęłoś było płonęło było forma bezosobowa czasu przeszłego płonięto tryb przypuszczający m płonąłbym, byłbym płonął płonąłbyś, byłbyś płonął płonąłby, byłby płonął płonęlibyśmy, bylibyśmy płonęli płonęlibyście, bylibyście płonęli płonęliby, byliby płonęli ż płonęłabym, byłabym płonęła płonęłabyś, byłabyś płonęła płonęłaby, byłaby płonęła płonęłybyśmy, byłybyśmy płonęły płonęłybyście, byłybyście płonęły płonęłyby, byłyby płonęły n płonęłobym, byłobym płonęło płonęłobyś, byłobyś płonęło płonęłoby, byłoby płonęło imiesłów przymiotnikowy czynny m płonący, niepłonący ż płonąca, niepłonąca płonące, niepłonące n płonące, niepłonące imiesłów przysłówkowy współczesny płonąc, nie płonąc rzeczownik odczasownikowy płonięcie, niepłonięcie

przykłady:

(1.5) (…) podniosła w górę lampę, którą trzymała w lewej ręce. W jej świetle zobaczyła twarz syna, skurczoną i dziwnie zmiętą, z płonącymi oczyma (…)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. płonięcie n, płomień m, płomyk m, płomyczek m

czas. spłonąć, zapłonąć, wypalać

przym. płomienny

przysł. płomiennie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) aanbrand
• angielski: (1.1) burn, be in flames, be on fire, blaze; (1.2) burn, be consumed with, blaze with
• duński: (1.1) brænde; (1.2) brænde
• esperanto: (1.1) bruli
• japoński: (1.1) 焼ける
• niemiecki: (1.1) brennen
• rosyjski: (1.1) полыха́ть, пыла́ть; (1.2) пыла́ть, пламене́ть; (1.3) пыла́ть; (1.4) румя́ниться, пыла́ть, красне́ть; (1.5) горе́ть

źródła: