płomyczek

płomyczek (język polski)

wymowa:

IPA: [pwɔ̃ˈmɨʧ̑ɛk], AS: [pu̯õmyček], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: płomyk, płomień

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	płomyczek	płomyczki
dopełniacz	płomyczka	płomyczków
celownik	płomyczkowi	płomyczkom
biernik	płomyczek	płomyczki
narzędnik	płomyczkiem	płomyczkami
miejscownik	płomyczku	płomyczkach
wołacz	płomyczku	płomyczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. płomień m, płomyk m, płomykówka ż, płomiennica ż, płomiennik m, podpłomyk m

czas. płonąć ndk., spłonąć dk., zapłonąć dk.

przym. płomienisty, płomienny, płomiennicowy, płomiennikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: płomień

źródła: