paczka
paczka (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) poczt. przesyłka pocztowa nie mieszcząca się lub nie nadająca się do wysłania listem; zob. też paczka pocztowa w Wikipedii
- (1.2) pot. grupa przyjaciół
- (1.3) hand. zawartość małego opakowania
- (1.4) spódniczka baletowa; zob. też tutu w Wikipedii
- (1.5) prezent na choinkę
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik paczka paczki dopełniacz paczki paczek celownik paczce paczkom biernik paczkę paczki narzędnik paczką paczkami miejscownik paczce paczkach wołacz paczko paczki
- przykłady:
- (1.1) Nadałam paczkę na poczcie.
- (1.2) Jak tylko zdam maturę, zbieram moją paczkę i jedziemy na Mazury.
- (1.3) Wczoraj kupiłem paczkę gum.
- (1.5) Mikołaj przyniósł paczki. W mojej paczce, oprócz rodzynek w czekoladzie, znalazłem orzechy, czekoladę i gitarę.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) znajomi, kumple, reg. pozn. eka
- (1.3) opakowanie
- (1.4) tutu
- antonimy:
- (1.3) zgrzewka
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. paczkownia ż, paczkarnia ż, paczkarka ż, paczkowanie n
- czas. rozpakowywać, paczkować ndk., pakować ndk.
- przym. paczkowy, paczkowany, opakowaniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) parcel, package; (1.2) fellowship; (1.3) packet
- arabski: (1.3) علبة ż, عبوة ż
- białoruski: (1.1) пасылка ż; (1.2) кампашка ż; (1.3) пачак m; (1.4) пачак m; (1.5) калядны падарунак m
- chiński standardowy: (1.1) 包 (bāo); (1.3) 包 (bāo)
- czeski: (1.1) balík
- duński: (1.1) pakke w; (1.3) pakke w, pk.
- esperanto: (1.1) pako, pakaĵo; (1.2) kompanio
- kaszubski: (1.1) paczét m; (1.3) paczét m
- niemiecki: (1.1) Paket n
- nowogrecki: (1.1) δέμα n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) посылка ż; (1.2) компашка ż; (1.3) пачка ż; (1.4) пачка ż; (1.5) рождественский подарок m
- szwedzki: (1.1) paket n
- tuvalu: (1.1) afīfī
- źródła: