zapalniczka (język polski) edytuj

 
zapalniczka (1.1)
wymowa:
IPA[ˌzapalʲˈɲiʧ̑ka], AS[zapalʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mały pojemniczek z gazem (lub z benzyną) służący do zapalania, niecenia ognia; zob. też zapalniczka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W ciemności prztyknęła zapalniczka.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) zapalniczka jednorazowa / krzesiwowa / piezoelektryczna / żarowa / gazowa / benzynowaużywać / użyć zapalniczki • przypalić / przypalać zapalniczką
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) fojercojg, fojercok; środ. uczn. żarmaszyna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zapalenie n, zapalanie n, zapalnik m, zapalarka ż, zapłon m, zapaleniec m
czas. odpalić, rozpalać, palić dk., zapalać ndk., zapalić dk.
przym. palny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bruno Jasieński: Palę Paryż