benzyna (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bɛ̃w̃ˈzɨ̃na], AS[bẽũ̯zna], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) paliwo stosowane do napędu samochodów, samolotów i niektórych innych urządzeń posiadających silnik spalinowy; zob. też benzyna w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
(1.1) Mój samochód spala dziesięć litrów benzyny na sto kilometrów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) benzyna bezołowiowa • benzyna syntetyczna
synonimy:
(1.1) paliwo, wacha
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) paliwo, ciecz
hiponimy:
(1.1) etylina
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. benzynowy
rzecz. benzyniak mzw, benzynowiec mzw
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. benzine[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „benzyna” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

benzyna (język kaszubski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) benzyna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: