wulgarny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vulˈɡarnɨ], AS[vulgarny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) zachowujący się w sposób ordynarny, nieprzyzwoity, grubiański
(1.2) świadczący o czyjejś ordynarności, nieprzyzwoitości, o czyimś grubiaństwie
(1.3) szt. pozbawiony subtelności, smaku, w złym guście
(1.4) skrajnie uproszczony
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.2) Nie znoszę sytuacji, gdy zaczyna opowiadać wulgarne dowcipy.
(1.3) Weź mi nie mów, że rap to wulgarna muzyka, bez przesłania[1].
(1.4) Bardziej wulgarnego i potwornego wypaczenia myśli Marksa nie podobna sobie nawet wyobrazić[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wulgarny człowiek / facet • wulgarna kobieta / baba
(1.2) wulgarny dowcip • wulgarny sposób ubierania się • wulgarne słownictwo / zachowanie
(1.3) wulgarna muzyka
(1.4) wulgarny freudyzm / liberalizm / marksizm / materializm
synonimy:
(1.1) chamski, nieprzyzwoity, ordynarny
(1.2) budzący zgorszenie, chamski, grubiański, ordynarny, niegrzeczny, nieprzyzwoity, niewyszukany, zbereźny
(1.3) niewyszukany, ordynarny, pospolity, prostacki, trywialny
(1.4) płytki, spłycony, powierzchowny, trywialny
antonimy:
(1.1) grzeczny, kulturalny, porządny, uprzejmy
(1.2) przyzwoity
(1.3) subtelny, w dobrym guście, wyszukany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wulgarność ż, wulgaryzm m, wulgaryzacja ż, wulgaryzatorstwo n, wulgaryzator m, wulgaryzowanie n
czas. wulgaryzować ndk., zwulgarnieć, zwulgaryzować (się)
przym. wulgaryzatorski
przysł. wulgarnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. vulgaire[3] < łac. vulgaris[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Intenetu
  2. Włodzimierz Lenin, Państwo a rewolucja, rozdział VI.
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Hasło „wulgarny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.