wymowa:
?/i, IPA[ˈɡʒɛʧ̑nɨ], AS[gžečny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o dziecku: taki, który jest posłuszny, spokojny, miły, dobry
(1.2) taki, który jest dobrze wychowany, jest uprzejmy, układny; taki, który jest dowodem dobrego wychowania, uprzejmości
(1.3) st.pol. do rzeczy, dorzeczny
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Młodzież w Jarosławiu jest na ogół grzeczna, ale, jak wszędzie, zdarzają się wyjątki[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) kulturalny, uprzejmy; gw. (Śląsk Cieszyński) spusobny
antonimy:
(1.1) łobuzerski, niegrzeczny, psotny
(1.2) chamski, prostacki, niekulturalny
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) dobrze wychowany[2]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grzeczność ż, grzeczności nmos
czas. ugrzecznić
przym. grzeczniutki, grzecznościowy
przysł. grzecznie, grzeczniutko
związki frazeologiczne:
bajka dla grzecznych dzieci
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bezpieczeństwo w Jarosławiu. W nocy nie idźmy na Grodzką!, „Życie Podkarpackie”, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Hasło „dobrze wychowany” w: Lidia Wiśniakowska, Słownik wyrazów bliskoznacznych PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 978-83-01-14780-8.